Με σύνθημα για τη ζωή.

Αρκετά συχνά, εν παρόδω, κατά τη διάρκεια ορισμένων επεμβάσεων και ασκήσεων, θέτω την ερώτηση: «Πώς θα ακουγόταν αυτό ως σύνθημα;» Συχνά υπάρχει απάντηση.

Υποκατάστατο αυτής της «φυσιολογικής» θεραπευτικής δουλειάς; Αγυρτεία?

Καθόλου.

Μέσα από το σύνθημα, το σενάριο γίνεται αμέσως σαφές. Καταστασιακό, ζωτικό, οικογενειακό.

Ποιο ήταν το σλόγκαν σας σήμερα;

Με ποιο σύνθημα ζει η οικογένειά σας;

Τι είδους πανό θα κουβαλούσατε σε μια επίδειξη «ζωής»;

Φωτογραφία από ανοιχτές πηγές. Φωτογραφία από ανοιχτές πηγές.

Το σύνθημα δεν είναι ζωή.

Ταυτόχρονα, το σύνθημα δεν είναι ζωή. Όχι με κανέναν τρόπο. Αυτές είναι ακριβώς οι ράγες στις οποίες οδηγείται ο νευρωτικός και κατά μήκος των οποίων «οδηγεί» προς το «λαμπρό» μέλλον του.

Ξέρει πού, μαντεύει πού. Συχνά — σε εντελώς αρνητικό τέλος. Όλα όμως είναι προκαθορισμένα και γνωστά.

Τους αρέσει επίσης να αντικαθιστούν τις σχέσεις με τα συνθήματα.

«Φίλοι για πάντα» — αλλά φίλος και όχι φίλος, αλλά έτσι. Όχι όμως μόνος. Φαίνεται να είναι. Φαίνεται και καλός άνθρωπος. Υπάρχουν φίλοι; Τοσο καλα.

«Είμαστε μια δυνατή οικογένεια». Στο Instagram. Στις φωτογραφίες όπου η σκυλίτσα σύζυγος οδήγησε όλα τα παιδιά και τον άντρα της, κάνοντας τα να χαμογελάσουν. Στη συνέχεια απλώνονται αμέσως σε gadget.

«Σ ‘αγαπώ» — και λατρεύω τα πορτοκάλια. Είναι περίπου η ίδια αγάπη. Αρχίζεις να σκάβεις — τρώνε!

«I’m your father» — με όλα τα προηγούμενα επεισόδια του Star Wars και την καταστροφή του πλανήτη ενός από τα παιδιά (πέταξε το αγαπημένο σου παιχνίδι, έδωσε τη συλλογή Warhammer στον μικρό σου ανιψιό — είμαστε μια οικογένεια και δεν μη μου φωνάζεις, είμαι η μητέρα/ο πατέρας σου.)

Μπορείς να συνεχίσεις ατελείωτα, αλλά όλα καταλήγουν σε μια ντουζίνα ή δύο εύκολα αναγνωρίσιμα στερεότυπα.

Σε τι οδηγούν τα συνθήματα;

Κανονικά, αυτό οδηγεί σε κάποια μορφή καθημερινής «σχιζοφρένειας». Όταν ένα όνειρο δεν είναι όνειρο, και όχι ένα όνειρο είναι όνειρο. Από εδώ, ακριβώς από τα παιδικά συνθήματα, μεγαλώνει η βία στις οικογένειες των ενηλίκων, η αδυναμία υπεράσπισης των δικών του, η αδυναμία να πει όχι…

Όλα αυτά είναι σχετικά εύκολο να λυθούν στη θεραπεία. Λοιπόν, πόσο εύκολο; Για κάποιον να ξαναγράψει μια αφίσα για πέντε φορές και για κάποιον να χτυπήσει νέα γράμματα στο γρανίτη. Όταν το σύνθημα πέρασε από γενιά σε γενιά από μια πεινασμένη προγιαγιά, πόλεμος και στερήσεις.

Λοιπόν με ποιο σύνθημα πας;

Σας άρεσε; Εγγραφείτε, μοιραστείτε.

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *